Η ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΤΗΣ. ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΚΟΜΑ ΜΙΑ ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΕΞΕΛΙΞΗ.
Πολλοί ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας εμφανίζουνε στην αρχή ήπια συμπτώματα τα οποία μετά υποχωρούν. Άλλοι πάλι παρουσιάζουνε ύφεση για μακρές χρονικές περιόδους ή εκδηλώνουν εύκολα μη αντιμετωπίσιμες υποτροπές.
Κάποιοι άλλοι πάλι με βαρύτερα συμπτώματα εμφανίζονται τακτικότερα και άλλοι δεν παρουσιάζουνε καθόλου υφέσεις, συνεχίζεται η πορεία τους προς την χειροτέρευση χωρίς καμία διακοπή. Το πώς ρυθμίζονται εσωτερικά μέσω του ανοσοποιητικού αυτές οι υποτροπές βρέθηκε από μια έρευνα που έγινε σε 100 ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας όπου διαπιστώθηκε ότι παράγονται δύο αντισώματα των πρωτεϊνών του ελύτρου της μυελίνης και ανάλογα με τον συσχετισμό που έχουμε με τον ασθενή εμφανίζουν την ένταση η μείωση των αισθημάτων. Δηλαδή ακόμα και η κλινική εικόνα που παρουσιάζει η σκλήρυνση κατά πλάκας με τόσες διαφορετικές παραλλαγές είναι θέμα των αυτοαντισωμάτων που παράγονται και στην ποικιλία που παράγονται από το νευρικό σύστημα έτσι ώστε να ρυθμίζεται κάθε φορά η μορφή της κλινικής εικόνας.