Οι κινητικές αυτές διαταραχές στην καθημερινότητα του ασθενούς φέρουν μια μεγάλη επιβάρυνση στους τένοντες, καθιστώντας τους έτσι ευαίσθητους σε λοιμώξεις και μικροτραυματισμούς.
Το αποτέλεσμα αυτό οδηγεί σε οξείες ή χρόνιες τενοντοθηλακίτιδες με χαρακτηριστικό πόνο και οίδημα εντοπισμένο στο ευαίσθητο έλυτρο του τένοντα.
Τις περισσότερες φορές οι ασθενείς «συνηθισμένοι» από τους πόνους της ΣΚΠ αποδίδουν και τους πόνους της τενοντίτιδας στην κύρια αρρώστια.
Η διαφοροποίηση είναι απαραίτητη προκειμένου να γίνει έγκαιρη διάγνωση και σωστή θεραπεία και το κυριότερο από όλα να διακοπεί η εξέλιξη τους.