Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΛΟΙΜΩΞΕΩΝ ΣΤΗ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΆΜΕΣΗ.

Οι λοιμώξεις για όλες τις ασθένειες είναι ένας επιπλέον κίνδυνος, που ιατρικά αντιμετωπίζεται άμεσα. Μέχρι πριν λίγα χρόνια, δεν ίσχυε και ακόμη δεν έχει γίνει απόλυτα συνειδητό από τους γιατρούς, ότι το ίδιο επιβάλλεται στη σκλήρυνση κατά πλάκας. Παλιά, ο λόγος αυτής της «απρονοησίας» ευρίσκετο στο γεγονός ότι απλές ή καλοήθεις περιπτώσεις σκλήρυνσης κατά πλάκας δεν ήταν διαγνωσμένες κατά τη διάρκεια της «έκρηξης» λοίμωξης ή, και αν ήταν, εθεωρείτο ότι η δεύτερη είναι ανεξάρτητη από την πρώτη. Βέβαια δεν είναι ακριβώς έτσι. Πλέον είναι γνωστό ότι κάθε λοιμώδης επιπλοκή δημιουργεί νέα συμπτωματολογία ή αυξάνει την πλάγια σκλήρυνση κατά πλάκας. Μάλιστα, αν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα, πολλές φορές το πρόβλημα που φέρνει παραμένει μαζί με την επιδείνωση της κλινικής εικόνας. Είναι κανόνας λοιπόν, ότι σε περίπτωση εμφάνισης πιθανής λοίμωξης στη σκλήρυνση κατά πλάκας, να γίνεται άμεση φαρμακευτικά λήψη (αντιβιοτικά, αντιπυρετικά, αντιϊκά φάρμακα κ.τ.λ.) μέχρι την πλήρη καταπολέμηση της. Πρέπει να γίνεται ιατρικά ότι είναι δυνατόν, έτσι που μετά την αποδρομή της λοίμωξης, η κλινική εικόνα της σκλήρυνσης κατά πλάκας να παραμένει ως είχε και όχι χειρότερη.