ΣΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΗΣ ΕΠΙΒΑΡΥΝΣΗΣ ΣΤΗ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ, Ο ΔΕΙΚΤΗΣ ΚΑΡΤΕΡ ΕΧΕΙ ΜΙΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΗ ΑΞΙΑ.
Η σκλήρυνση κατά πλάκας μαζί με την επιληψία και το σύνδρομο Πάρκινσον είναι οι ασθένειες που απασχολούν ιδιαίτερα τους νευρολόγους ερευνητές τα τελευταία χρόνια. Ιδιαίτερα η σκλήρυνση κατά πλάκας έχει αναλυθεί όσο καμία άλλη ασθένεια στις διάφορες παθολογικές παραμέτρους της.
Τον τελευταίο καιρό απασχολεί δε διαγνωστικά πάρα πολύ και η κληρονομική επιβάρυνση, που παρουσιάζει. Στον τομέα αυτό πληθώρα επιδημιολογικών και γενετικών ερευνών έχουν ασχοληθεί με πλήθος παραμέτρων της ασθένειας και πως αλληλοεπηρεάζονται.
Ένας ουσιώδης παράγοντας ήταν εάν υπάρχει περίπτωση μεταβίβασης της νόσου από τους γονείς στα παιδιά και αν ναι, κάτω από ποιες προϋποθέσεις.
Το πανεπιστήμιο Όκλαντ του Καναδά, μετά από χρόνιες αναλύσεις, βρήκε ότι όντως υπάρχει μία σχέση στο θέμα αυτό. Συγκεκριμένα, βρέθηκε θετικός ο δείκτης Κάρτερ.
Ο δείκτης Κάρτερ είναι ένα επιδημιολογικό στατιστικό στοιχείο, που μέσα από μία ανάλυση δείχνει εάν τα στοιχεία της ασθένειας μεταβιβάζονται ευκολότερα από πατέρα ή μητέρα στα παιδιά. Ο δείκτης αυτός έχει χρησιμοποιηθεί με επιτυχία στην πρόγνωση της πυλωρικής στένωσης του κακοήθους μελανώματος και για άλλες ασθένειες.
Στις έρευνες, λοιπόν, που έγιναν στο Όκλαντ, βρέθηκε ότι τα παθογενή στοιχεία της σκλήρυνσης κατά πλάκας μεταβιβάζονται κατά 2,2 φορές περισσότερο στους επιγόνους από τον πατέρα παρά από τη μητέρα.
Το γεγονός αυτό έχει μεγάλη σημασία για τη διάγνωση και πρόγνωση, και πρέπει πάντα να λαμβάνεται ουσιαστικά υπόψη στη λήψη ιστορικού.

Ετικέτες δείκτης Κάρτερ, επιδημιολογία, κληρονομικότητα, Σκλήρυνση Κατά Πλάκας, ΣΚΠ