ΆΓΓΛΟΙ ΕΡΕΥΝΗΤΕΣ ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΜΙΑ ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΑ ΕΡΕΥΝΑ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΑΝ ΟΤΙ ΤΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΜΑΓΝΗΤΙΚΗΣ ΤΟΜΟΓΡΑΦΙΑΣ ΕΧΟΥΝ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΠΡΟΓΝΩΣΤΙΚΗ ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ ΣΤΑ ΚΛΙΝΙΚΑ ΑΠΟΜΟΝΩΜΕΝΑ ΣΥΝΔΡΟΜΑ ΤΗΣ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗΣ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ
Τα κλινικά απομονωμένα σύνδρομα έχουν μια τακτική εμφάνιση στην σκλήρυνση κατά πλάκας. Πρόκειται για σταθερά τοπικά εμφανιζόμενα συμπτώματα π.χ. μια περιοδική πάρεση, τα οποία αν και αξιολογούνται κλινικά σαν σκλήρυνση κατά πλάκας δεν θεραπεύονται άμεσα διότι η εμφάνιση τους κρίνεται «υποκλινική» και άξια θεραπευτικής αναμονής.
Το αποτέλεσμα είναι η αμήχανη αναμονή και η ξαφνική ένταση των συμπτωμάτων της νόσου.
Η ομάδα λοιπόν των Άγγλων ερευνητών σε έρευνα που έκανε στους ασθενείς αυτούς μετά τρεις μήνες ένα και τρία χρόνια διαπίστωσε ότι η πορεία της νόσου των ασθενών αυτών ήταν ανάλογη των πρώτων ευρημάτων της μαγνητικής τομογραφίας.
Δηλαδή όσο περισσότερα ήταν τα παθολογικά ευρήματα της αρχικής μαγνητικής τομογραφίας τόσο χειρότερη ήταν η πορεία της νόσου.
Αντίθετα η αναλογία αυτή δεν διαπιστώθηκε στην σύγκριση αρχικών κλινικών διαγνωστικών κριτηρίων και πορείας – εξέλιξη της νόσου.
Συνεπώς σε κλινικά απομονωμένα σύνδρομα επί του εδάφους μιας πιθανής σκλήρυνσης κατά πλάκας είναι αναγκαία ή άμεση θεραπευτική αγωγή.

Ετικέτες κλινικά απομονωμένο σύνδρομο, μαγνητική τομογραφία, πιθανή σκλήρυνση κατά πλάκας, πορεία της νόσου