ΠΩΣ ΑΝΤΙΔΡΟΥΜΕ ΣΕ ΜΙΑ ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΣΤΗΝ ΣΚΠ
Ευτυχώς τα τελευταία χρόνια το ενδιαφέρον για τη θεραπεία της σκλήρυνση κατά πλάκας είναι πολύ μεγάλο σχεδόν σε όλες τις μεγάλες κλινικές των πιο φημισμένων ιδρυμάτων του κόσμου.
Υπάρχουν ειδικά τμήματα που δοκιμάζουνε όλα τα καινούρια σχετικά με την σκλήρυνση κατά πλάκας φάρμακα που παρουσιάζονται. Βέβαια μεταξύ των άλλων δοκιμάζονται και διάφοροι συνδυασμοί ίσως και μερικές φορές εξατομικευμένης θεραπείας .
Εάν υπάρχει επιτυχία σε όλα αυτά άπαντες είναι ευχαριστημένοι και συνεχίζεται με καλούς όρους η προσπάθεια βελτίωσης του ασθενούς.
Το πρόβλημα είναι τι μπορεί να γίνει όταν υπάρχει ένα ατυχές αποτέλεσμα. Μια αποτυχία της θεραπείας μπορεί να φανεί στην αρχή, στην μέση ή και στο τέλος της.
Κατά κανόνα ισχύει για την θεραπεία της σκλήρυνσης κατά πλάκας το «Η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται».
Εάν τις 3-4 πρώτες εβδομάδες δεν εμφανιστεί βελτίωση τότε μάλλον κανείς περιμένει άδικα.
Όταν έχουμε μια τέτοια αποτυχία σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να αφήνουμε τον ασθενή ακάλυπτο από αγωγή. Ενισχύουμε το θυμικό του αν χρειαστεί και με φάρμακα και προχωρούμε σε νέους συνδυασμούς φαρμακευτικών αγωγών που παλιά τους είχαν βοηθήσει η είχαν δείξει αντίδραση σε παρόμοια περίπτωση ασθενούς. Γενικά πρέπει να γνωρίζουμε ότι μια επιτυχημένη θεραπεία ύστερα από την αποτυχία της προηγούμενης χρειάζεται διάρκεια χρόνου.
Ετικέτες αποτυχημένη θεραπεία, διάρκεια χρόνου, επιτυχημένη θεραπεία, θυμικό, Σκλήρυνση Κατά Πλάκας
Comments (1)
Unknown21 Νοεμβρίου 2010 στις 10:05 π.μ.
Θα μου επιτρέψετε κύριε Κουντούρη να διαφωνήσω σ αυτό
(" Καλύτερα μια λάθος θεραπεία παρά καθόλου").
Γνωρίζετε πάρα πολύ καλά ότι στην SPMS και στην PPMS ουσιαστικά δεν υπάρχει αποτελεσματική θεραπεία (πλην των μορφών της SPMS που εξακολουθούν στα αρχικά στάδια να παρουσιάζουν σημεία ενεργού νόσου κλινικά και με βάση την MRI οπότε αρκετοί νευρολόγοι εξακολουθούν να δίνουν ανοσοτροποποιητικά φάρμακα.
Αυτό που πρέπει να λάβουν σαν μήνυμα οι άρρωστοι είναι ότι η ελπίδα δεν εξαφανίζεται, αλλά η χορήγηση μη εγκεκριμένων φαρμάκων ή θεραπειών (π.χ. stem cells, νέα ανοσοκατασταλτικά φάρμακα, EPO, κτλ. ) ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΚΑΛΑ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ (ΚΑΙ ΕΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗΣ) ΚΛΙΝΙΚΗΣ ΔΟΚΙΜΗΣ (clinical trial).
Μια θεραπεία αγνώστου αποτελεσματικότητας έχει και άγνωστες ανεπιθύμητες ενέργειες (και άγνωστες δεν σημαίνει πάντα ήπιες). Ξέρετε καλά την εμφάνιση PML με το Tysabri, ή την εμφάνιση λευχαιμίας και καρδιοτοξικότητας με τη μιτοξαντρόνη. Και αναφέρομαι σε εγκεκριμένα φάρμακα γνωστής αποτελεσματικότητας, όχι πειραματικά.
Επίσης διαπιστώνω κάποιες άλλες ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις στο blog, όπως " η πλασμαφαίρεση έχει πενιχρά αποτελέσματα" στις εξάρσεις της MS (με το οποίο επίσης δε συμφωνώ, γνωρίζετε τα άρθρα των Breinschenker και Wingerchuk από τη Mayo Clinic σχετικά), και ότι
"η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται, δλδ. αν μια θεραπεία είναι αποτελεσματική για την MS, αυτό φαίνεται σε 3-4 εβδομάδες (το οποίο είναι αποδεδειγμένα λάθος).
Είμαι διατεθειμένος να ακούσω οποιαδήποτε γνώμη, απλά διαπιστώνω ότι μεταξύ Αμερικής (όπου βρίσκομαι και εκπαιδεύτηκα στη νευρολογία) και Ελλάδας, υπάρχει σημαντική διαφορά στην αντίληψη των θεραπειών της MS και ήθελα να μάθω σε ποια επιστημονικά δεδομένα στηρίζονται τα παραπάνω που αναφέρετε.
| <<<< Επόμενο νεότερο άρθρο | Επόμενο παλαιότερο άρθρο >>>> |
