ΈΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ, ΣΕ ΌΤΙ ΑΦΟΡΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗΣ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ, ΕΙΝΑΙ Η ΈΓΚΑΙΡΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΤΗΣ.

Οι Γερμανοί, που είναι μεθοδικοί άνθρωποι και μετρούν τα πάντα με προσοχή, μπήκαν στον κόπο και έκαναν μια εκτεταμένη στατιστική της τελευταίας περίπου δεκαετίας˙ ότι υπάρχει μια μεγάλη καθυστέρηση στην τοποθέτηση της σκλήρυνσης κατά πλάκας, διότι οι ασθενείς κατευθύνονται σε γιατρούς, οι οποίοι αργούν να καταλάβουν το πρόβλημα και πολλές φορές κάνουν λάθος διάγνωση. Σαν παράδειγμα αναφέρω ότι ένα περίπου 40% δείχνει μεγάλη καθυστέρηση στους οφθαλμιάτρους, όπου «ψάχνονται» για θολούρα ή διπλωπία και δεν γίνεται ο απαιτούμενος έλεγχος. 20%-30% διανέμεται και σε παθολόγους, ορθοπεδικούς για κινητικά και ορθοπεδικά προβλήματα, τα οποία παίρνουν άλλο διαγνωστικό δρόμο από αυτόν που πρέπει. Γενικά, όσο και αν ακούγεται περίεργο, ο ασθενής ο ίδιος πρέπει να εξαντλεί τις διαγνωστικές ικανότητες, προκειμένου να έχει την έγκαιρη θεραπεία.