ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗΣ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ, ΕΙΝΑΙ ΔΕΔΟΜΕΝΗ ΜΙΑ ΜΙΚΡΟΥ ΒΑΘΜΟΥ ΑΝΟΣΟΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ, Η ΟΠΟΙΑ ΜΠΟΡΕΙ ΑΠΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ (ΣΩΜΑΤΙΚΟ ΣΤΡΕΣ, ΚΟΠΩΣΗ, ΨΥΧΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ Κ.Τ.Λ.) ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΙΟ ΈΝΤΟΝΗ.
Σε αυτές τις περιπτώσεις, που έχουμε αυτού του είδους τις καταστάσεις, σε ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας είναι δυνατή η εμφάνιση ασθενειών τύπου ανοσοανεπάρκειας, όπως είναι η θρομβοπενική αναιμία, άλλου είδους αναιμίες ή ακόμη και αιμορραγικές κενώσεις, αιμορραγίες από την μύτη, εμφάνιση εκζεμάτων, σε μικρό ή μεγάλο ποσοστό. Όλα αυτά τα συμπτώματα, μπορεί να εμφανίζονται μεμονωμένα ή και όλα μαζί, μα πρέπει αμέσως να καταγράφονται.
Στην περίπτωση λοιπόν που είναι δεδομένη η διάγνωση της σκλήρυνσης κατά πλάκας, και ήδη έχουν γίνει οι ανάλογες κλινικές έρευνες, ακόμα και αν βρίσκεται σε οποιοδήποτε στάδιο θεραπείας, ιδιαίτερα με τα καινούργια φάρμακα των αντισωμάτων, είναι απαραίτητο να γίνεται μεγάλος έλεγχος και η εκτίμηση της όλης κατάστασης, στην περίπτωση που εμφανιστούν τέτοιου είδους διαταραχές. Τυχόν παραμέληση της σωστής εκτίμησης των κινδύνων και άμεσης καταγραφής όλων αυτών των συμπτωμάτων, μπορεί να έχει μοιραίες εξελίξεις για τη νόσο και μη αναστρέψιμες βλάβες. Άρα λοιπόν, όταν παρατηρούμε όλα αυτά τα μικροσυμπτώματα, πρέπει έγκαιρα να έχουμε την ιατρική διάγνωση και αντιμετώπιση.