Η ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ ΕΙΝΑΙ ΈΝΑ ΑΥΤΟΑΝΟΣΟ ΝΟΣΗΜΑ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΝΕΥΡΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΜΕ ΜΙΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΗ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΟΛΟΓΙΑ ΠΟΥ ΕΜΦΑΝΙΖΕΙ ΚΥΡΙΩΣ ΚΙΝΗΤΙΚΕΣ, ΑΚΟΥΣΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΟΠΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ.

Είναι σίγουρο ότι κάποιος ασθενής με αυτά τα προβλήματα δεν αισθάνεται ευχάριστα και δεν μπορεί να γελάει χωρίς λόγο.  Πολύ τακτικά, όμως, «σαν ένα είδος αυτοπροστασίας» εμφανίζεται μια αδικαιολόγητη ευφορία σε ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας. Η αιτία είναι η διαταραχή, πιθανόν, λόγω απομυελινωτικής διεργασίας του νευρωνικού τόξου μεταξύ αμυγδαλής και εγκεφάλου. Συνήθως η κατάσταση αυτή συνοδεύεται και από μια έντονη αταξία και αστάθεια. Η έντονη ευφορία με το συνδυασμό της αταξίας είναι κλινικά μια από τις πιο δύσκολα θεραπεύσιμες μορφές της σκλήρυνσης κατά πλάκας.