ΠΑΝΤΟΤΕ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΚΑΤΑ ΠΟΣΟ ΚΑΙ ΠΩΣ ΟΙ ΓΝΩΣΤΙΚΕΣ ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ ΕΜΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ
Μέχρι στιγμής εκτεταμένες έρευνες έχουν καταδείξει ότι κατά την διάρκεια της νόσου σε διάφορα σημεία υπάρχουν σαφείς γνωστικές λειτουργίες οι οποίες εμφανίζονται αναλόγως των βλαβών και της ηλικίας. Έτσι λοιπόν μετά από εκτεταμένες έρευνες έχει βρεθεί ότι υπάρχει μια πάρα πολύ αυστηρή σχέση μεταξύ της διδασκαλίας της ομιλίας και της κατάστασης της φαιάς ουσίας. Αντίθετα οι αλλοιώσεις της λευκής ουσίας επηρεάζουν πολύ περισσότερο την προσοχή και την πληροφόρηση. Δηλαδή έχουμε ένα χαρακτηριστικό στοιχείο την κάθε φορά όταν εμφανίζεται η μια ή η άλλη διαταραχή, που ακριβώς βρίσκεται η βλάβη.
Εάν παρακολουθήσουμε αυτή την σκέψη και με μαγνητικές τομογραφίες καθώς επίσης με νευροφυσιολογικές εξετάσεις όπως είναι το 24ωρο εγκεφαλογράφημα τότε έχουμε ακόμη μια μεγαλύτερη πληθώρα πληροφοριών οι οποίες σημαδεύουν πιο σωστά και την διάγνωση και την κατάσταση του ασθενούς και την πρόγνωση.