Η σκλήρυνση κατά πλάκας η αιτία της οποίας παραμένει ακόμη άγνωστη εμφανίζει κλινικά σε όλες τις περιπτώσεις μια «κβαντική έκφραση». Δηλαδή πρόκειται για σύστημα πληροφοριών στο κεντρικό νευρικό σύστημα το οποίο έχει μια άνιση δομή, μετάδοση πληροφοριών. Δηλαδή υπάρχουν περιοχές ας τις ονομάσουμε κόμβους ελάχιστης δραστηριότητας και υπάρχουνε περιοχές ας τις ονομάσουμε ομφαλούς πλούσιας δραστηριότητας.
Όταν αρχίζει η σκλήρυνση κατά πλάκας κατά κανόνα η διέγερση είναι από ένα κόμβο προς όλες τις κατευθύνσεις που επικοινωνεί αυτός.
Αν ο κόμβος αυτός για οποιοδήποτε λόγο απομονωθεί έγκαιρα δεν έχουμε της εξέλιξη της ασθένειας.
Αν όμως προλάβει ο κόμβος και μεταδώσει λάθος πληροφορία στον κεντρικό ομφαλό που παίζει και κύριο ρόλο στον συντονισμό του εγκεφάλου τότε έχουμε την έκρηξη της νόσου.
Κόμβοι και ομφαλοί βρίσκονται περίπου στις ίδιες περιοχές φυλετικά του κάθε εγκεφάλου όχι όμως και σε σταθερές πάγιες θέσεις.
Όπως έχουν δείξει μαθηματικά μοντέλα μπορούν να αλλάζουν, σε ότι αφορά την μετάδοση της πληροφορίας, τρόπο, ανάλογα με τον αριθμό τους στο τετράγωνο ή στον κύβο.
Συνεπώς όταν ξεκινάει κάποιος μια θεραπεία για την σκλήρυνση κατά πλάκας πρέπει να έχει υπόψη του οπωσδήποτε την ιδιοσυγκρασία του ασθενούς ιατρικά αλλά και την περίπτωση ότι για να είναι επιτυχημένη, χρειάζεται την μεγαλύτερη δυνατή εξατομίκευση.