ΣΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΤΗΣ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗΣ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΘΟΔΕΥΜΕΝΗ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ, ΠΑΡΑ ΠΕΡΙΣΤΑΣΙΑΚΗ, ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ, ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ, ΜΙΑ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΙΣΧΥΡΗΣ ΏΣΗΣ, Η ΟΠΟΙΑ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΕΙ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΚΑΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ.

Η σκλήρυνση κατά πλάκας, παρόλο που τα τελευταία χρόνια έγινε ιδιαίτερα γνωστή και υπάρχουν τρόποι αντιμετώπισης της, εξακολουθεί να αποτελεί ένα μεγάλο φόβητρο για ασθενείς και γιατρούς, ιδιαίτερα όταν δείχνει το επιθετικό της πρόσωπο σε ορισμένες επιπλοκές. Μια τέτοια περίπτωση είναι η εμφάνιση ενός οξύ επεισοδίου χειροτέρευσης, κατά τη διάρκεια μιας θεραπείας. Η αμηχανία είναι τότε πολύ μεγάλη σχετικά με την περαιτέρω ιατρική συμπεριφορά και το ερώτημα πως πρέπει να συνεχιστεί. Σε αυτές τις περιπτώσεις πρέπει να υπάρχει μεγάλο απόθεμα ψυχραιμίας για γιατρό και ασθενή και η θεραπεία πρέπει να συνεχιστεί.