ΜΙΑ ΚΡΑΝΙΟΕΓΚΕΦΑΛΙΚΗ ΚΑΚΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΟ ΚΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ, ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ, ΛΟΓΩ ΚΙΝΗΤΙΚΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΠΕΦΤΟΥΝ, ΧΤΥΠΩΝΤΑΣ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΟΥΣ.

Στις περιπτώσεις αυτές, οι εκτενείς ακτινολογικοί έλεγχοι (αξονική τομογραφία) και ο νευροφυσιολογικός έλεγχος είναι απαραίτητος, προκειμένου να υπάρχει ένα μέτρο σύγκρισης με την προηγούμενη κατάσταση. Επειδή, κατά τα τραύματα αυτά, έχουμε μια επιπλέον τραυματική διαδικασία επί των ήδη πασχόντων νευροαξόνων του κεντρικού νευρικού συστήματος (εγκέφαλος-σπονδυλική στήλη), είναι πάρα πολύ πιθανόν να έχουμε προσθετικά και μια επιβάρυνση της συμπτωματολογίας των ασθενών με σκλήρυνση κατά πλάκας. Για το λόγο αυτό, πέρα από τα διάφορα χτυπήματα, οι κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις και ιδιαίτερα η διάσειση του εγκεφάλου στη σκλήρυνση κατά πλάκας πρέπει να τυγχάνουν προσοχής, αξιολόγησης και άμεσης θεραπείας.