Η ΥΠΟΦΥΣΗ ΕΙΝΑΙ ΈΝΑΣ ΚΕΝΤΡΙΚΟΣ ΑΔΕΝΑΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΚΡΕΜΕΤΑΙ ΑΠΟ ΈΝΑ ΜΙΚΡΟ ΜΙΣΧΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΥΠΟΘΑΛΑΜΟ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ.

Το σύστημα αυτό, όλο μαζί, συντονίζει τη ρύθμιση των ορμονών και πολλών εγκεφαλικών λειτουργιών, αναγκαίων για τη ζωή και την ομαλή λειτουργία του σώματος. Μια διαταραχή του συνδυασμού αυτού είναι π.χ. ο άποιος διαβήτης. Στη σκλήρυνση κατά πλάκας τυχαίνει πολλές φορές, λόγω ύπαρξης μιας απομυελυνωτικής εστίας σε αυτή την περιοχή, να έχουμε παρόμοιες διαταραχές, οι οποίες βέβαια χρειάζονται και επιπλέον φροντίδα. Σε αυτές τις περιπτώσεις, θέλει με επιμέλεια αυτές οι διαταραχές να εξετάζονται με προσοχή, διότι θέλουν ιδιαίτερη μεταχείριση και να μην εκλαμβάνονται σαν σύνολο των προβλημάτων της σκλήρυνσης κατά πλάκας. Η θεραπεία πρέπει να είναι πιο διαφοροποιημένη.

ΜΙΑ ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΤΗΣ ΚΟΠΕΓΧΑΓΗΣ ΣΤΗ ΔΑΝΙΑ ΣΕ ΜΙΑ ΕΚΤΕΝΗ ΈΡΕΥΝΑ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΔΙΑΚΟΠΗΣ ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΈΞΑΡΣΗΣ ΤΗΣ ΝΟΣΟΥ.

Σε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο, δημοσιευμένο στο Neurology, αναλύει και καταγράφει τα χαρακτηριστικά που σε πολλές περιπτώσεις παρατηρούνται κατά τη διάρκεια θεραπευτικής αγωγής,  συγκεκριμένα με ιντερφερόνη Β. Συγκρίνοντας και κρίνοντας τα αποτελέσματα για την επιμονή της συνέχισης της αγωγής, καταλήγει η ομάδα στο ίδιο γνωστό συμπέρασμα˙ ότι η συνέχιση αυτής της προσπάθειας είναι εις βάρος της όλης κλινικής εικόνας και της εξέλιξης της. Συμβουλεύει λοιπόν τη διακοπή της θεραπείας σε κάθε περίπτωση και επανεξέταση του προβλήματος.

Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΛΟΙΜΩΞΕΩΝ ΣΤΗ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΆΜΕΣΗ.

Οι λοιμώξεις για όλες τις ασθένειες είναι ένας επιπλέον κίνδυνος, που ιατρικά αντιμετωπίζεται άμεσα. Μέχρι πριν λίγα χρόνια, δεν ίσχυε και ακόμη δεν έχει γίνει απόλυτα συνειδητό από τους γιατρούς, ότι το ίδιο επιβάλλεται στη σκλήρυνση κατά πλάκας. Παλιά, ο λόγος αυτής της «απρονοησίας» ευρίσκετο στο γεγονός ότι απλές ή καλοήθεις περιπτώσεις σκλήρυνσης κατά πλάκας δεν ήταν διαγνωσμένες κατά τη διάρκεια της «έκρηξης» λοίμωξης ή, και αν ήταν, εθεωρείτο ότι η δεύτερη είναι ανεξάρτητη από την πρώτη. Βέβαια δεν είναι ακριβώς έτσι. Πλέον είναι γνωστό ότι κάθε λοιμώδης επιπλοκή δημιουργεί νέα συμπτωματολογία ή αυξάνει την πλάγια σκλήρυνση κατά πλάκας. Μάλιστα, αν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα, πολλές φορές το πρόβλημα που φέρνει παραμένει μαζί με την επιδείνωση της κλινικής εικόνας. Είναι κανόνας λοιπόν, ότι σε περίπτωση εμφάνισης πιθανής λοίμωξης στη σκλήρυνση κατά πλάκας, να γίνεται άμεση φαρμακευτικά λήψη (αντιβιοτικά, αντιπυρετικά, αντιϊκά φάρμακα κ.τ.λ.) μέχρι την πλήρη καταπολέμηση της. Πρέπει να γίνεται ιατρικά ότι είναι δυνατόν, έτσι που μετά την αποδρομή της λοίμωξης, η κλινική εικόνα της σκλήρυνσης κατά πλάκας να παραμένει ως είχε και όχι χειρότερη.

Δυστυχώς, πολλές φορές, επιπόλαιες ενέργειες αυξάνουν το πρόβλημα και πολλαπλασιάζουν τις διαφορές. Χαρακτηριστική είναι η συμπτωματολογία που πενηντάχρονος ασθενής, με εμφανής σκλήρυνση κατά πλάκας, που λάμβανε την τελική αγωγή που τον βοηθούσε για τα προβλήματα του,  χειρουργήθηκε επτά(7) φορές στη σπονδυλική στήλη, μεταξύ των άλλων, και με εφαρμογή σπονδυλοδεσίας, η οποία αλλάχτηκε μια φορά για να επανατοποθετηθεί, χωρίς να τον ελέγξει κανείς διεξοδικά, παρόλο που τα νευρολογικά του συμπτώματα ήταν εμφανή.

Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗΣ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΈΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΙΟ ΔΥΣΚΟΛΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΝΕΥΡΟΛΟΓΙΑΣ. ΕΠΕΙΔΗ  Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ ΣΥΝΕΧΩΣ ΑΥΞΑΝΕΤΑΙ, ΈΧΟΥΜΕ ΣΕΙΡΕΣ ΟΛΟΚΛΗΡΕΣ ΑΠΟ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΥΣ ΦΑΡΜΑΚΩΝ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΩΝ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΒΡΕΘΕΙ ΈΝΑΣ ΕΠΙΤΥΧΗΣ ΤΡΟΠΟΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ.

Από τις τελευταίες έρευνες προκύπτει ότι η φαρμακευτική χορήγηση ερυθροποιητίνης βοηθάει στην ανάπλαση και κυτταρογένεση των φθαρμένων περιοχών του εγκεφάλου στη σκλήρυνση κατά πλάκας, εντοπίζοντας δε αυτές τις περιοχές και μέσω του διακρανιακού μαγνητικού ερεθισμού και παράλληλα ακτινοβολώντας αυτές, έχουμε ακόμη μια προηγμένη δυνατότητα κυτταρογένεσης της σκλήρυνσης κατά πλάκας. Ο συνδυασμός της ερυθροποιητίνης με το διακρανιακό μαγνητικό ερεθισμό (TMS) αποτελεί μια ουσιαστική θεραπευτική μέθοδο στην προσπάθεια καλυτέρευσης ασθενών με τη δύσκολη αυτή αρρώστια.

ΤΟ SATIVEX ΕΙΝΑΙ ΈΝΑ ΝΕΟ ΦΑΡΜΑΚΟ ΓΙΑ ΤΗ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ ΠΟΥ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΣΕ ΚΑΝΑΔΑ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΈΝΩΣΗ.

Η έγκριση του δόθηκε πρόσφατα και η χορήγηση του υπό ειδικές προϋποθέσεις έχει αρχίσει. Το Sativex προέρχεται από εκχυλίσματα κάνναβης και έχει βρεθεί ότι φέρνει μια ανακούφιση στη σπαστικότητα των ενηλίκων στη σκλήρυνση κατά πλάκας. Βέβαια, δεν πρόκειται για καινούριο ιατρικό αποτέλεσμα, αλλά για φαρμακευτική είδηση για τη χρήση μιας ουσίας. Ήδη στο παρελθόν είχε χρησιμοποιηθεί και χρησιμοποιείται για τον ίδιο σκοπό αμιγής κανναβινόλη, η οποία είχε ασφαλώς ανάλογα αποτελέσματα αλλά δυστυχώς χωρίς να μπορεί να αποφευχθεί τελείως ο κίνδυνος του εθισμού, πράγμα που δεν είμαστε σίγουροι ακόμη για το Sativex. Αναμένεται να φανεί στο μέλλον.