ΜΙΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΣΤΟΝ ΚΑΝΑΔΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΝΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ ΣΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΑΥΤΟ.Εξετάζοντας 496 ασθενείς για μεγάλο χρονικό διάστημα η κλινική του Κρόνιελ της Ολλανδίας προσπάθησε συγκριτικά με αυτή του Καναδά να βρούνε στοιχεία που να μπορούν να στηρίξουνε μια πρόγνωση σχετικά με την πορεία της σκλήρυνσης κατά πλάκας.
Έτσι λοιπόν σε ένα περίπλοκο μαθηματικό μοντέλο λάβανε υπόψη την αποκατάσταση των συμπτωμάτων μετά από την πρώτη ώση των ασθενών, το χρονικό διάστημα μεταξύ της πρώτης και δεύτερης ώσης, τρίτον τον αριθμό των ώσεων τα τελευταία 15 χρόνια καθώς και την αποτελεσματικότητα της οποίας τυχόν ανοσοκατασταλτικής θεραπείας για το χρονικό διάστημα των 2,5 ετών.
Όλες αυτές οι πληροφορίες αναλύθηκαν από ένα πολυπαραγοντικό μαθηματικό μοντέλο έτσι ώστε να βγούνε κάποια συμπεράσματα.
Τα συμπεράσματα δείξανε ότι μια μορφή της σκλήρυνσης κατά πλάκας με ώσεις και υφέσεις η οποία δείχνει μια βελτίωση των κλινικών συμπτωμάτων τα 5 χρόνια και μείωση των ώσεων, έχει μια πολύ καλή πρόγνωση τα επόμενα 10 χρόνια χωρίς όμως αυτή να είναι απόλυτα σίγουρη, γιατί εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό και από την θεραπεία που χρησιμοποιείται.
Κοντολογίς, η όλη απόφαση όλων των επιστημόνων που ασχοληθήκαν με το θέμα ήταν ότι σαφής πρόγνωση μιας καλοήθους πορείας δεν μπορεί να γίνει, χωρίς να ληφθεί υπόψη ακριβώς η θεραπεία, που παράλληλα γίνεται. Κοντολογίς το πρόβλημα της καλοήθους πορείας είναι άμεσα εξαρτώμενο και από την φαρμακευτική αγωγή που λαμβάνει ο κάθε ασθενής.