Η ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΠΟΥ ΩΣ ΓΝΩΣΤΟΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΡΩΤΕΣ ΕΠΙΡΡΟΕΣ ΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΤΗΣ ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥ ΟΠΤΙΚΟΥ ΝΕΥΡΟΥ ΜΕ ΌΤΙ ΑΥΤΟ ΣΥΝΕΠΑΓΕΤΑΙ.
Διπλωπίες, θόλωση του οπτικού πεδίου, απώλεια όρασης κ.τ.λ. είναι τα συνηθισμένα φαινόμενα που έχουμε σε αυτές τις περιπτώσεις.
Τα ίδια όμως ακριβώς συμπτώματα, μπορεί να παρατηρηθούν και με την μορφή εκφύλισης ωχράς κηλίδας, η οποία πρέπει να πούμε ότι στις περιπτώσεις σκλήρυνσης κατά πλάκας, απαντάτε πολύ πιο τακτικά, κυρίως για λόγους προδιάθεσης, που συμβαδίζουν με την σκλήρυνση κατά πλάκας.
Πρέπει λοιπόν έτσι, όταν έχουμε τη υπόνοια για τη μια ή την άλλη νόσο, να εξετάζουμε και τα δύο δεδομένα, προκειμένου να είμαστε σίγουροι εάν είναι κάτι από τα δυο ή και τα δυο μαζί.
Άλλωστε σε αυτές τις περιπτώσεις, θα πρέπει να αποφεύγουμε την χρήση ουσιών, οι οποίες έχουν μια δραστικότητα σε ότι αφορά την «λέπτυνση» του αίματος, διότι έτσι δημιουργείται ένας επιπλέον κίνδυνος χειροτέρευσης.
Είναι ο λόγος ότι το λεπτό αίμα μπορεί να «ξεφεύγει» ακόμη πιο εύκολα από τα αιμοφόρα αγγεία του ματιού και να οδηγεί σε απώλεια της κεντρικής όρασης για τον έναν ή τον άλλο λόγο.
Μην ξεχνάμε ότι και οι δυο αυτές μορφές τύφλωσης, είναι οι κύριες αιτίες και σε ηλικιωμένα άτομα, τα οποία όμως μπορεί να έχουν και την κληρονομική διάθεση για σκλήρυνση κατά πλάκας, έτσι ώστε να μπερδεύεται η κλινική εικόνα ακόμα περισσότερο.
Επομένως πάντοτε όταν υφίσταται η μια αιτία πρέπει να ψάχνουμε και για την άλλη.