ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΞΕΚΙΝΑΕΙ ΣΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΒΡΕΤΑΝΙΑ ΜΙΑ ΔΙΚΗ ΓΙΑ ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΟ TGN 1412. ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΕΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΗΤΑΝΕ ΝΑ ΔΟΚΙΜΑΣΤΕΙ ΣΑΝ ΦΑΡΜΑΚΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ.
Το φάρμακο αυτό είναι γερμανικής προέλευσης της φίρμα TE GENERO Και δοκιμάστηκε πρώτα στην Αγγλία διότι εκεί ήταν οι συνθήκες ευνοϊκές. Στόχος του φαρμάκου ήταν να χρησιμοποιηθεί για την σκλήρυνση κατά πλάκας και την ρευματοειδή αρθρίτιδα. Δυστυχώς στους υγιείς εθελοντές που δοκιμάστηκε το φάρμακο πέρα από βαριές εγκεφαλικές δυσλειτουργίες που προκάλεσε στο πλαίσιο μιας εγκεφαλίτιδας προκάλεσε και πάρα πολύ άσχημες διαταραχές της κυκλοφορίας με νεκρώσεις. Αυτή την στιγμή η δικαστική διαμάχη έγκειται στο γεγονός ότι νοσοκομείο και σύστημα υγείας αρνούνται να αναλάβουν τα έξοδα θεραπείας που είχανε αυτοί οι υγιείς – ασθενείς. Από την άλλη μεριά ξεκινάνε οι διαδικασίες αποζημίωσης των ασθενών για το φάρμακο TGN 1412 το οποίο όμως είχε ήδη πάρει άδεια για δοκιμασία. Πρόκειται για ένα φαύλο κύκλο που θα δυσχεραίνει πάρα πολύ την περαιτέρω έρευνα.

Η ΠΛΑΣΜΑΦΑΙΡΕΣΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΝΕΑ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ ΠΟΥ ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ «ΞΕΠΛΥΜΑΤΟΣ» ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ ΑΠΟ ΝΟΣΟΛΟΓΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΤΗΝ ΑΡΡΩΣΤΙΑ. Συγκεκριμένα έχει αποδειχθεί ότι στην σκλήρυνση κατά πλάκας στις πρώτες μέρες έχουμε μια συγκέντρωση στους ιστούς και στο αίμα από αντισώματα τα οποία είναι πρωτεϊνούχα κομμάτια που προκαλούνε την αρρώστια.
Η συσσώρευση αυτών των αντισωμάτων σε διάφορα σημεία προκαλεί και τις βλάβες των νευρικών κυττάρων και δυστυχώς πολλές φορές δεν τα αντιμετωπίζει καλά η κορτιζόνη.
Για αυτό κάποιοι επιστήμονες πίστεψαν ότι με την πλασμαφαίρεση δηλαδή αφαιρώντας τα με το «πλύσιμο» από το αίμα θα έχουμε μια καλυτέρευση της κλινικής εικόνας της σκλήρυνσης κατά πλάκας.
Σε αρκετές κλινικές στον κόσμο καθιερώθηκε αυτό σαν ρουτίνα και δοκιμάζεται τα τελευταία χρόνια.
Τα μέχρι τώρα αποτελέσματα δυστυχώς είναι πενιχρά έτσι που στις περισσότερες κλινικές έχει σταματήσει αυτή η διαδικασία.
Άλλωστε υπήρχε και μια αρκετά μεγάλη επικινδυνότητα μετάδοσης άλλων ασθενειών κατά την διαδικασία κυρίως λοιμογόνων.

ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΤΑΚΤΙΚΑ ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ ΕΙΔΙΚΗ ΕΡΩΤΗΣΗ ΟΤΑΝ ΕΜΦΑΝΙΖΕΤΑΙ ΜΙΑ ΕΛΛΕΙΨΗ ΠΡΟΣΟΧΗΣ ΚΑΙ ΜΕΙΩΣΗ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ ΑΝ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΜΙΑΣ ΑΡΧΟΜΕΝΗΣ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΗΣ ΑΤΡΟΦΙΑΣ Η ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΕΣΤΙΑΚΕΣ ΒΛΑΒΕΣ
Μια ερευνητική ομάδα από την Βοστώνη που ξεκίνησε με το βασικό ερώτημα αυτό που αναφέραμε παραπάνω και έχοντας υλικό περίπου 30 ασθενείς με έναν μαγνητικό τομογράφο υψηλής ευκρίνειας διαχώρισε εάν πρόκειται για την μια ή την άλλη περίπτωση.
Τελικά οι αναλύσεις που γίνανε παράλληλα με μαθηματικά μοντέλα κατέδειξαν σε ότι αφορά ελάττωση μνήμης και προσοχής σε ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας δεν είναι τόσο η γενικευμένη ατροφία που το προκαλεί παρά ειδικές εστιακές αλλοιώσεις και μάλιστα όταν αυτές αθροίζονται όπως φαίνεται στο υλικό που είχανε οι γιατροί, περισσότερο στην κροταφική περιοχή (λοβό) αμφοτερόπλευρα.
Πρόκειται για μια ουσιαστική διαπίστωση διότι τοποθετεί τα πράγματα σε μια νέα θεραπευτική βάση γνωρίζοντας ότι στην περίπτωση που έχουμε να κάνουμε με ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας με το πρόβλημα της ελαττωμένης μνήμης και μειωμένης προσοχής στην ουσία πρέπει να ανταπεξέλθουμε σε τοπικές βλάβες και όχι σε γενικευμένη ατροφία.
Άρα η θεραπεία πρέπει να είναι συγκεκριμένη και να παρακολουθεί την πορεία της αγωγής με την μαγνητική τομογραφία προκειμένου να διαπιστώσει από την κάθε αγωγή πως είναι πριν και μετά.

ΠΑΝΤΟΤΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΒΑΣΑΝΙΖΕΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΝΕΥΡΟΛΟΓΟ ΜΑ ΑΚΟΜΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΟΝ ΠΑΣΧΟΝΤΑ ΕΙΝΑΙ ΤΙ ΠΟΡΕΙΑ ΘΑ ΕΧΕΙ Η ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΘΑ ΔΙΑΓΝΩΣΤΕΙ.
Οι έρευνες έχουνε δείξει ότι με σιγουριά υπάρχουνε κάποιες μορφές της σκλήρυνσης κατά πλάκας, οι χαρακτηριζόμενες «καλοήθεις» οι οποίες μετά από μήνες ή χρόνια δεν παρουσιάζουνε καθόλου ή ελάχιστα συμπτώματα.
Όντως αυτή η διαφορά συμβαίνει και σε ασθενείς που παρουσιάζουν την πάθηση με υφέσεις και ώσεις.
Ένα σοβαρό κριτήριο που μπορεί να υπολογισθεί για αυτήν την περίπτωση είναι η μάζα του εγκεφάλου όπως φαίνεται στην μαγνητική τομογραφία.
Εάν αυτή η μάζα έχει ελαττωμένα στοιχεία έναντι του μέσου όρου, τότε η πρόγνωση είναι χειρότερη από αυτή που φαίνεται καλύτερα.
Γενικά και σε παρατηρήσεις που γίνανε σε χρόνιες έρευνες έχει αποδειχθεί ότι ένα ουσιαστικό στοιχείο είναι η μη φθορά της εγκεφαλικής μάζας και όταν αυτό πιστοποιείται και από την μαγνητική τομογραφία δείχνει μια ελαχιστοποίηση των συμπτωμάτων άρα τότε μιλάμε και για «καλοήθη» πιθανώς πορεία.

Η ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ ΠΟΛΥ ΤΑΚΤΙΚΑ ΓΙΝΕΤΑΙ «ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ» ΥΠΟΘΕΣΗ. ΑΣΘΕΝΟΥΝ ΠΟΛΥ ΤΑΚΤΙΚΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΟΤΙ ΣΕ ΥΓΙΕΙΣ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΙΔΙΑΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ.
Μια εμπεριστατωμένη έρευνα που είχε γίνει πριν 3 χρόνια σε ένα εκτεταμένο κομμάτι πληθυσμού σε Ευρώπη, Τουρκία, Αυστραλία και Ηνωμένες Πολιτείες συγκέντρωσε στοιχεία γύρω από τις κληρονομικές επιβαρύνσεις που εμφανίζονται στην σκλήρυνση κατά πλάκας.
Σε ένα δείγμα ασθενών γύρω στους 1100 που είχαν μεταξύ τους μια μορφή συγγένειας εξετάστηκαν οι αλληλοεπιδράσεις που υφίστανται σε περίπτωση που εμφανίζεται η σκλήρυνση κατά πλάκας. Η μια ουσιαστική παρατήρηση που έχει γίνει είναι ότι κατά κύριο λόγο στους γενετικά επιβαρυμένους υπάρχει εντός της οικογένειας μια τακτική εμφάνιση της νόσου στην ίδια ηλικία άσχετα αν οι πάσχοντες είναι αδέλφια, ξαδέλφια ή γονείς.
Σε ότι αφορά την κλινική μορφή της νόσου εάν είναι δηλαδή προϊούσα με ώσεις με υφέσεις ή πρωτοπαθής προϊούσα συμβαίνει να υπάρχει μια ταύτιση σε ότι αφορά τα αδέλφια. Το ίδιο όμως δεν εμφανίζεται και σε γονείς ή στα παιδιά.
Απόλυτα χαρακτηριστικό για την νόσο είναι ότι η βαρύτητα των νευρολογικών συμπτωμάτων δεν δείχνει να έχει σχέση με τα μέλη που πάσχουν μέσα στην ίδια οικογένεια. Εδώ οι διακυμάνσεις είναι πολύ μεγάλες και εξαρτώνται προφανώς από άλλους παράγοντες.
Τα αποτελέσματα αυτής της έρευνας είναι ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και πρέπει να λαμβάνονται πάντα υπόψη γιατί το δείγμα ήταν μεγάλο.