ΤΟ ΕΓΚΕΦΑΛΟΝΩΤΙΑΙΟ ΥΓΡΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΕΙ, ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ ΚΑΙ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΝΕΥΡΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ. ΣΤΗΝ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΕΝΤΟΝΑ ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΑ.
Το εγκεφαλονωτιαίο υγρό περιέχει διάφορα κύτταρα, διαφόρων ειδών πρωτεΐνες και άλλες ουσίες.
Στην περίπτωση της σκλήρυνσης κατά πλάκας έχει διαγνωστικό και θεραπευτικό ενδιαφέρον η εξέτασή του και ιδιαίτερα, σε τρεις σοβαρές διαδικασίες που είναι οι εξής :
1. Η εξέταση της IgG ανοσοσφαιρίνης. Συνήθως η σφαιρίνη αυτή περνάει σε μικρά ποσά από το αίμα στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό. Στην περίπτωση της σκλήρυνσης κατά πλάκας αυξάνεται ραγδαία, γιατί λόγω της λοίμωξης παράγεται αυτόχθονα από το κεντρικό νευρικό σύστημα και διαχέεται στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό. Στις περιπτώσεις αυτές μετράμε ένα πηλίκο του ποσοστού της IgG σφαιρίνης και της αλβουμίνης στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό σε σχέση με την περιεκτικότητα αυτών στο αίμα. Το πηλίκο αυτό (IgG-Index) είναι διαγνωστικά ιδιαίτερα ευαίσθητο για την πιστοποίηση της σκλήρυνσης κατά πλάκας.
2. Τα ολιγοκλωνικά δεμάτια. Χρησιμοποιώντας την ισοηλεκτρική εστίαση της ηλεκτροφόρησης του εγκεφαλονωτιαίου υγρού μπορούμε να υπολογίσουμε την σχέση της ύπαρξης των δεματίων αυτών στο αίμα και στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό, όπου παράγονται λόγω λοίμωξης αυτόχθονα. Η πιστοποίηση των πρωτεϊνικών αυτών δεματίων σε στατιστικά καθορισμένες αναλογίες αποτελεί μια πολύ ευαίσθητη διαγνωστική ένδειξη για τη σκλήρυνση κατά πλάκας.
3. Επιπλέον σίγουρο, αλλά, όχι απόλυτο, στοιχείο είναι η πιστοποίηση της αυξημένης βασικής μυελινικής πρωτεΐνης στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό. Η τελευταία σαν ένδειξη έχει μερικές φορές ιδιαίτερη σημασία για πειραματικά και εν μέρει, θεραπευτικά μοντέλα.

Ετικέτες ανοσοσφαιρίνες, διάγνωση, εγκεφαλονωτιαίο υγρό, θεραπεία, λοιμώξεις, Σκλήρυνση Κατά Πλάκας, ΣΚΠ