Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΩΝ ΒΛΑΣΤΟΚΥΤΤΑΡΩΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΤΡΕΙΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕΙ ΣΩΣΤΑ: ΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ, ΤΡΟΠΟ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΛΑΝΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ.
Βέβαια για να επιτευχθούν και τα τρία θα ήταν ιδανικό και θα μπορούσαμε για τα βλαστοκύτταρα να πούμε ότι έχουμε θεραπεία ρουτίνας.
Δυστυχώς αυτό, για τη σκλήρυνση κατά πλάκας δεν είναι ακόμη εφικτό.
Κατά κύριο λόγο, δεν ξέρουμε την αιτία της με σαφήνεια.
Δεύτερον η εφαρμογή των βλαστοκυττάρων θα μπορούσε να γίνει μόνο σαν υποκατάστατο της μυελίνης, η οποία είναι και αυτή που καταστρέφεται στη σκλήρυνση κατά πλάκας.
Ακόμη και αυτό, δεν έχει γίνει τελείως δυνατό.
Έτσι λοιπόν η υπόθεση με τα βλαστοκύτταρα είναι στη σκλήρυνση κατά πλάκας σαν το «λόττο».
Αν κάποια από τα ερευνητικά προγράμματα σκοντάψει επάνω σε μια σταθερή «κατασκευή» βλαστοκυττάρων μυελίνης θα γίνει το πρώτο μεγάλο βήμα.
Το θέμα είναι πότε?