Η ΜΕΘΥΛΙΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΈΝΑ «ΕΠΙΓΕΝΕΤΙΚΟ» ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ.
Δηλαδή, ένα φαινόμενο το οποίο δημιουργεί αλλαγές στα γονίδια, κατόπιν της γέννησης. Η μεθυλίωση λοιπόν έχει παρατηρηθεί ότι είναι πιο τακτική στους ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας από ομάδες άλλων παρόμοιων νοσημάτων.
Ο κύριος λόγος της μεθυλίωσης είναι η μεταφορά μεθυλίου, επιγενετικά, από ένα γονίδιο στο άλλο, ή από μια γονιδιακή θέση σε μια άλλη.
Αυτό που ξέρουμε είναι με σιγουριά, ότι η μετάθεση αυτή προκαλεί κατά κύριο λόγο ψυχικές διαταραχές, σχιζοφρενικού ή καταθλιπτικού τύπου, αλλά μπορεί να προκαλέσει, τακτικότατα και την εμφάνιση των λεγόμενων ώσεων στην σκλήρυνση κατά πλάκας.
Δηλαδή, κάποια ιδιαίτερη διαταραχή, περιβαλλοντολογική, εξωτερική, μεταβολική, διατροφής, στρες κ.λ.π., έχοντας τη δύναμη να μεταβεί μέχρι το γονιδιακό επίπεδο, μπορεί να αναταράξει τα «μεθύλια» αυτά, μετακινώντας το σε διάφορα ποσοστά από την μια θέση στην άλλη, βάζοντας έτσι το όλο γονίδιο σε μια νέα διαδικασία, η οποία κατα κύριο λόγο είναι αρνητική και έχει νοσηρές προεκτάσεις.
Κυρίως αυτές, οι νοσηρές προεκτάσεις, εμφανίζονται με την μορφή μιας ώσης, αλλά ουσιαστικά έχουν να κάνουν και με την συνοδεία ψυχικών διαταραχών, κυρίως μανιοκαταθλιπτικών και σχιζοφρενικών τύπων.
Είναι λοιπόν πάρα πολύ μεγάλης σημασίας, και για τον θεράποντα γιατρό αλλά κυρίως και για τον ασθενή να γνωρίζουν ανά πάσα στιγμή, αν υφίστανται τέτοιες διαταραχές και αν χρειάζεται να τις αποφεύγουν με θεραπευτικούς και ψυχοθεραπευτικούς τρόπους.