ΜΙΚΡΑ «ΚΟΜΜΑΤΑΚΙΑ» ΠΡΩΤΕΪΝΩΝ ΘΕΩΡΟΥΝΤΑΙ ΥΠΕΥΘΥΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ, ΕΦΟΔΟ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΠΛΟΚΩΝ ΤΗΣ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗΣ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ.
Ένα γονίδιο σε ένα κύτταρο αποτελείται από μια συγκεκριμένη αλληλουχία βάσεων του δεσοξυριβονουκλεϊκού οξέος (DNA) και είναι υπεύθυνο για την κωδικοποίηση μίας πρωτεΐνης, η οποία με τη σειρά της ενεργοποιεί μία νέα διαδικασία παραγωγής πρωτεϊνών, που βοηθούν στην ολοκλήρωση μίας συγκεκριμένης λειτουργίας ζωτικής σημασίας.
Βέβαια, όλη αυτή η διαδικασία ακόμη σε ένα ποσοστό περίπου πάνω από 95% είναι επιστημονικά αδιευκρίνιστη. Επιστημονικά, όμως, είναι σίγουρο ότι βασίζεται σε μία οργανική λειτουργία, που λέγεται ομοιόσταση. Η ομοιόσταση είναι αυτή που σε επίπεδο μοριακής γενετικής συντονίζει τον χορό των πρωτεϊνών καθοδηγώντας όλη την αρμονική του αλληλεξάρτηση.
Έτσι, λοιπόν, όταν «πάει κάτι λάθος» και μία πρωτεΐνη ταράζει την ομοιόσταση, η αντίδραση είναι η εμφάνιση μιας ασθένειας, π.χ. στην περίπτωσή μας, της σκλήρυνσης κατά πλάκας.
Η διαφορά είναι πως στην προκειμένη περίπτωση η διαταραχή της ομοιόστασης είναι πολύπλοκη. Δηλαδή, η αρμονία του χορού των πρωτεϊνών διασπάται από πολλές μεριές σε πολλά μέρη.
Με τις τελευταίες ανακαλύψεις, συγκεκριμένα του μεσολαβητικού RNA, για το οποίο οι ερευνητές πήραν και το βραβείο Νόμπελ, είναι δυνατή πλέον εργαστηριακά η πιστοποίηση της διαταραχής αυτής. Με τον τρόπο αυτό έχουμε ένα ακόμη διαγνωστικό όπλο σε μοριακό – γενετικό επίπεδο.
Το επόμενο βήμα είναι η θεραπευτική αγωγή σε μεγαλύτερο και αποτελεσματικότερο βαθμό.

Ετικέτες γενετική, γονίδια, διάγνωση, ομοιόσταση, πρωτεΐνες, Σκλήρυνση Κατά Πλάκας, ΣΚΠ, DNA, RNA